søker
Niet te verwarren met: söker |
- sø·ker
- Zelfstandig naamwoord: naamwoord van handeling van het Noorse werkwoord søke met het achtervoegsel -er
Naar frequentie | 1665 |
---|
søker
- tegenwoordige tijd aantonende wijs bedrijvende vorm van søke
enkelvoud | meervoud | |||
---|---|---|---|---|
onbepaald | bepaald | onbepaald | bepaald | |
nominatief | søker | søkeren | søkere | søkerne |
genitief | søkers | søkerens | søkeres | søkernes |
søker, m
- zoeker (persoon)
- (gereedschap), (techniek) zoeker (instrument)
- [2]: gereedschap zn
- [2]: instrument zn
|
|
|
- sø·ker
søker
- tegenwoordige tijd aantonende wijs bedrijvende vorm van søke