rjúka

Oudnoords

Woordafbreking

• rjú·ka

stamtijd
onbepaalde wijs	tegenwoordige tijd	verleden tijd	voltooid deelwoord
rjúka	rýkr	enk: rauk mv: ruku	rokit
Klasse 2 sterk	volledig

Werkwoord

rjúka

1. (rook verspreiden): dampen, roken, smoken, stomen
2. (om rook of sneeuw) dwarrelen, stuiven
3. (figuurlijk) (om een zwaard) uit de hand vliegen, wegvliegen

Verwante begrippen

• [1]: reykja, svǽla