stuiven
- stui·ven
stamtijd | ||
---|---|---|
onbepaalde wijs |
verleden tijd |
voltooid deelwoord |
stuiven |
stoof |
gestoven |
klasse 2 | volledig |
stuiven
- inergatief door wind verplaatst worden
- Het zand heeft weer flink gestoven.
- ergatief door de wind ergens naartoe verplaatst worden
- Door de wind is de sneeuw op een hoop gestoven.
- ergatief zich snel, als door de wind gedreven, voortbewegen
- Hij stoof naar boven en nam haar in zijn armen.
- ▸ Een seconde later stoof ze achteruit mijn kant op.[3]
1.
- Het woord stuiven staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "stuiven" herkend door:
98 % | van de Nederlanders; |
96 % | van de Vlamingen.[4] |
- ↑ "stuiven" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ stuiven op website: Etymologiebank.nl
- ↑ Tim Voors“Alleen, De Pacific Crest Trail te voet van Mexico naar Canada”, eBook: Mat-Zet bv, Soest (2018), Fontaine Uitgevers
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be