richtinggevend

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  richtinggevend    (hulp, bestand)
• IPA: / ˌrɪxtɪŋˈɡevənt / (4 lettergrepen)

Woordafbreking

• rich·ting·ge·vend

Woordherkomst en -opbouw

• ontstaan uit de verbinding " richting zn   geven ww ", misschien onder invloed van Duits richtunggebend, geschreven met een koppelteken, in de betekenis "bepalend voor de bewegingsrichting" aangetroffen vanaf 1892 en zonder koppelteken, in de betekenis "naar de bestemming leidend" aangetroffen vanaf 1902 (zie citaten hieronder)

	stellend	vergrotend	overtreffend
onverbogen	richtinggevend	richtinggevender	richtinggevendst
verbogen	richtinggevende	richtinggevendere	richtinggevendste
partitief	richtinggevends	richtinggevenders	-

Bijvoeglijk naamwoord

richtinggevend

1. bepalend voor de koers, naar het doel leidend

   ▸ Even dringend lijkt de vraag of de krant zélf nog een geïntegreerd product is, met de ‘ontbundeling’ van content (het brengen van losse artikelen via sociale media), de ontzuiling van lezersgroepen en de flexibilisering van redacties door tijdelijke arbeidscontracten. Kunnen kranten opnieuw een richtinggevend én onderling geprofileerd karakter krijgen?

   ▸ Werkgevers moeten zich houden aan de wettelijke plicht van „goed werkgeverschap”, schrijft de Hoge Raad in een richtinggevende uitleg van de wet, zogeheten prejudiciële vragen.

   ▸ ⧖ En wat ons richtinggevend weten aanging, werd in den jongsten tijd ook maar door éen moralist van naam het geheim der hoogheid van oüs practisch doen bij voorkeur in vertrouwdheid met de kunstleer van dat doen gezocht?

   ▸ ⧖ Van den 'cycloon' is het voorwiel tegelijk bewegend en richting-gevend; het achterwiel, dat kleiner van doorsnede is, dient slechts tot steunpunt.

Gangbaarheid

• Het woord richtinggevend staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.