relict

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  relict    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• re·lict

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit Duits Relikt, voor het eerst aangetroffen in 1832
• Duits Relikt van het Latijnse relictum

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	relict	relicten
verkleinwoord	-	-

Zelfstandig naamwoord

het relict o

1. overblijfsel uit vroegere tijd, nagelaten zaak, voorwerp etc. van de overledene
2. (taalkunde) een vaak nog gangbaar, maar weinig verbreid taalverschijnsel dat in een oudere taalfase veel vaker voorkwam
3. (biologie) (ecologie) soort die ooit talrijk was of een groot verspreidingsgebied had, maar later gekenmerkt wordt door isolatie of een versnipperd of beperkt leefgebied

Verwante begrippen

• relicta "weduwe, nabestaande"

Vertalingen

    1.   

Duits: Relikt (de) o Engels: relict (en)

Frans: relique (fr) m Spaans: relicto (es)

Gangbaarheid

• Het woord relict staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "relict" herkend door:

56 %	van de Nederlanders;
59 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.