prohnout
- IPA: /prɔɦnoʊ̯t/
- pro·hnout
prohnout perfectief
enkelvoud | meervoud | ||
---|---|---|---|
eerste persoon | prohnu | prohneme | |
tweede persoon | informeel | prohneš | prohnete |
formeel | prohnete | ||
derde persoon | prohne | prohnou |
- Oude schrijfwijze: prohnouti perfectief
prohnout perfectief
enkelvoud | meervoud | ||
---|---|---|---|
eerste persoon | prohnu | prohneme | |
tweede persoon | informeel | prohneš | prohnete |
formeel | prohnete | ||
derde persoon | prohne | prohnou |