poëzieregel
- Geluid: poëzieregel (hulp, bestand)
- IPA: / poweˈzireɣəl / (5 lettergrepen)
- poë·zie·re·gel, po·ezie·re·gel
- samenstelling van poëzie zn en regel zn
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | poëzieregel | poëzieregels |
verkleinwoord | - | - |
de poëzieregel m
- (dichtkunst) reeks woorden uit een gedicht die als een zin worden aangehaald
- ▸ In de opening van het boek met lente en het einde met herfst en daartussendoor de hoofdstukken in Suriname, benoemd als natte en droge tijd, geeft Roemer invulling aan de poëzieregel van de eerste bladzijde: de jaargetijden verdringen elkaar voortdurend.[1]
- (dichtkunst) conventie waaraan een gedicht hoort te voldoen
- ▸ Volgens de ‘regels’ van de alexandrijn moet er na de derde jambe, dus midden in de versregel een cesuur (rust) komen. Focquenbroch overtreedt die ‘poëzieregel’ o.a. door de komma in vers 3 achter top te plaatsen - dus na de tweede jambe - en in vers 11 na oven, en in 13 door de komma na waarheyt en na man.[2]
- [1] dichtregel, versregel
- Het woord 'poëzieregel' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.
- ↑ Weblink bron “De geest van Waraku. Kritieken over Surinaamse literatuur.” (1993), Uitgeverij Zuid, Haarlem/Brussel, ISBN 9067730076, p. 198
- ↑ Weblink bron Frans WetzelsEven rusten op een goddelijke berg in: Fumus., jrg. 14 (2016), Stichting Willem Godschalck van Focquenbroch, Soest, p. 32