planetair
- pla·ne·tair
- afgeleid van het Franse planétaire of van planeet met het achtervoegsel -air [1]
stellend | vergrotend | overtreffend | |
---|---|---|---|
onverbogen | planetair | planetairder | planetairst |
verbogen | planetaire | planetairdere | planetairste |
partitief | planetairs | planetairders | - |
planetair
- (astronomie) betrekking hebbend op, overeenkomstig de planeten
- Het woord planetair staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "planetair" herkend door:
92 % | van de Nederlanders; |
97 % | van de Vlamingen.[2] |
- ↑ planetair op website: Etymologiebank.nl
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be