pinken

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  pinken    (hulp, bestand)
• IPA: /ˈpɪŋkən)/

Woordafbreking

• pin·ken

Zelfstandig naamwoord

de pinken mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord pink

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
pinken	pinkte	gepinkt
zwak -t	volledig

Werkwoord

pinken

1. met de pink verwijderen

   • Ontroerd pinkte zij een traantje weg. 

2. knipperen van een lichtje

   • Het pinken van dit lampje wil zeggen dat de accu bijna leeg is. 

3. (verouderd) knippen met de ogen

   • Met pinkende oogjes keek Jaapje om zich heen. 

Afgeleide begrippen

• [2],[3] pinkelen

Vertalingen

    3. (verouderd) knippen met de ogen   

Duits: zwinkern (de)

Gangbaarheid

• Het woord pinken staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "pinken" herkend door:

97 %	van de Nederlanders;
97 %	van de Vlamingen.