opbreken

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  opbreken    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• op·bre·ken

Woordherkomst en -opbouw

• samenstelling van  op  en  breken 

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
opbreken	brak op	opgebroken
klasse 4	volledig

Werkwoord

opbreken

1. ergatief de tenten afbreken en optrekken

   • Zij braken op van den berg Hor. 

2. overgankelijk een weg ~: de grond openen voor werkzaamheden

   • Je zult een blokje om moeten, want ze hebben onze straat opgebroken. 

3. onpersoonlijk duur te staan komen

   • Het zal hem nog opbreken dat hij daar geen aandacht aan geschonken heeft. 

Vertalingen

    2. de grond openen voor werkzaamheden   

Duits: aufbrechen (de) Oudhoogduits: úzslahan

Gangbaarheid

• Het woord opbreken staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "opbreken" herkend door:

98 %	van de Nederlanders;
96 %	van de Vlamingen.