opbiechten

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  opbiechten    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• op·biech·ten

Woordherkomst en -opbouw

• samenstelling van  op  en  biechten 

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
opbiechten	biechtte op	opgebiecht
zwak -t	volledig

Werkwoord

opbiechten

1. overgankelijk toegeven dat men iets kwaads gedaan heeft

   • Daarna heeft hij alles opgebiecht. 

   ▸ En toen kwam het vreselijke moment waarop ze de stommiteit op moest biechten aan haar strenge vader.

Vertalingen

    1. toegeven dat men iets kwaads gedaan heeft   

Duits: beichten (de), zugeben (de) Noors: vedgå (no)

Nynorsk: vedgå (nn)

Gangbaarheid

• Het woord opbiechten staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "opbiechten" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.