ontsporen

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  ontsporen    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• ont·spo·ren

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van spoor met het voorvoegsel ont-

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
ontsporen	ontspoorde	ontspoord
zwak -d	volledig

Werkwoord

ontsporen

1. ergatief uit het aangelegde spoor geraken

   • Op de Maasvlakte bij Rotterdam is een goederentrein ontspoord. 

2. onovergankelijk (figuurlijk) mislukken, zich vergalopperen, op het verkeerde pad raken

   ▸ Ik maakte vóór mijn trip vaak de grap dat ik zodra mijn oudste dochter ontspoorde direct naar huis zou komen.

   ▸ Ze reageerde altijd verontwaardigd ‘Waarom ik altijd? Mijn zusje kan ook ontsporen hoor!’ Maar zolang alles goed en gezond bleef aan beide kanten van de oceaan kon ik met een gerust hart doorlopen.

Afgeleide begrippen

• ontsporing

Vertalingen

    1. uit het aangelegde spoor geraken   

Spaans: descarrilar (es)

Gangbaarheid

• Het woord ontsporen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "ontsporen" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.