omgevingsconditie

  • om·ge·vings·con·di·tie
enkelvoud meervoud
naamwoord omgevingsconditie omgevingscondities
verkleinwoord - -

de omgevingsconditiev

  1. factor van buitenaf die van invloed is op een bepaalde ontwikkeling
    • Een belangrijke omgevingsconditie is de eerdere ervaring met ongevallen. De belangrijkste conditie in de persoon is een manier van informatieverwerken die maakt dat mensen zich moeilijk van deze ervaring kunnen losmaken. [1]
    • Uit het voorgaande blijkt dat het Bouwbesluit niet toereikend is als instrument voor het duurzaam instandhouden van monumenten omdat het Bouwbesluit:
      - onvoldoende veiligheidseisen bevat met betrekking tot de omgevingscondities (bijvoorbeeld relatieve luchtvochtigheid) waarin het monument behoort te verkeren;
      (…)
       [2]
  • Deze wetenschappelijke term uit de systeembenadering   wordt in zeer uiteenlopende gebieden bij allerlei open systemen   gebruikt. Wat er feitelijk mee bedoeld wordt, hangt daarom sterk af van de ontwikkeling die wordt beschreven. Meestal worden daarbij meerdere omgevingscondities onderscheiden.