knífr

Knífr.
Mes.

Oudnoords

Woordafbreking

• knífr

Woordherkomst en -opbouw

• Afkomstig uit het Protogermaans

m (a)	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	knífr	knífrinn	knífar	knífarnir
genitief	knífs	knífsins	knífa	knífanna
datief	knífi	knífinum	knífum	knífunum
accusatief	kníf	knífrinn	knífa	knífana

Zelfstandig naamwoord

knífr m

1. (gereedschap), (huishouden) mes

Verwante begrippen

• Deens: kniv ^(da), g
• Engels: knife ^(en)
• Faeröers: knívur ^(fo), m
• IJslands: hnífur ^(is), m
• Noors: kniv ^(no), m
• Nynorsk: kniv ⁽ⁿⁿ⁾, m
• Zweeds: kniv ^(sv), g