• kir·ke·mu·si·ker
  • Samenstelling van de Deense zelfstandige naamwoorden kirke en musiker
Naar frequentie zeldzaam
  enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   kirkemusiker     kirkemusikeren     kirkemusikere     kirkemusikerne  
genitief   kirkemusikers     kirkemusikerens     kirkemusikeres     kirkemusikernes  

kirkemusiker, g

  1. (beroep), (muziek), (religie) kerkmusicus, kerkmuzikant