• kir·ke·kor
  • Samenstelling van de Deense zelfstandige naamwoorden kirke en kor
Naar frequentie zeldzaam
  enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   kirkekor     kirkekoret     kirkekor     kirkekorene  
genitief   kirkekors     kirkekorets     kirkekors     kirkekorenes  

kirkekor, o

  1. (religie) kerkkoor

kirkekor, mv

  1. onbepaalde vorm nominatief meervoud van kirkekor