kersto

Limburgs

Uitspraak

• IPA: /ˈkærstoː/ (Etsbergs)

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord van het Nederlandse kerststol.

Zelfstandig naamwoord

kersto m

1. (Hooglimburgs) kerstbrood, kerststol

   «Ekèrsmèsaovendj bekentj 'ie ömmer 'ne kersto.»

   Op kerstavond bakten zij altijd een kerstbrood.

Verbuiging

	enkelvoud				meervoud
	geheel	gemuteerd	verkleind	gemuteerd verkleind	geheel	gemuteerd	verkleind	gemuteerd verkleind
nominatief	kersto	chersto	kersteke	chersteke	kerstuuer	cherstuuer	kerstekes	cherstekes
genitief	kerstoos	cherstoos	kerstekes	cherstekes	kerstuuer	cherstuuer	kerstekes	cherstekes
locatief	kerstoeas	cherstoeas	kerstoeaske	cherstoeaske	kerstoease	cherstoease	kerstoeaskes	cherstoeaskes
datief	kerstoea	cherstoea	kersteke	chersteke	kerstuuer	cherstuuer	kerstekes	cherstekes
accusatief	kersto	chersto	kersteke	chersteke	kerstuuer	cherstuuer	kerstekes	cherstekes

Synoniemen

• [1] kèrsmèswegk, kèrsmèsbroead