van een persoon dat hij een trouwe kerkganger en een voorstander van de kerk is
In zijn boek reconstrueert hij de zeventien religieuze conferenties die in die jaren op kasteel het Oude Loo in Apeldoorn - eigendom van de Oranjes - werden gehouden. Juliana was daar steeds bij. Zij had na de oorlog een hechte groep vrienden en vriendinnen om zich heen verzameld, die God als leidend voor het individu zagen. Als ieder mens zijn eigen religieuze pad zou volgen, leidde dat tot 'wereldvrede'. Van Bree stelt met nadruk dat de groep weliswaar vredelievend maar niet pacifistisch in politieke zin was; wel anti-kerks, een soort new age avant la lettre.[2]