ków

Limburgs

Uitspraak

• IPA: /ko^ʊ/ (Etsbergs)

Zelfstandig naamwoord

ków v

1. koe

   «Die ków graes ven mörge i g'r nuuj weid.»

   De koe zal morgen in de nieuwe weide grazen.

2. (pejoratief) idioot

   «Doe bös 'n ków diene broor zoea oet tö haole!»

   Je bent een idioot als je je broer zo durft uit te buiten!

Verbuiging

	enkelvoud				meervoud
	geheel	gemuteerd	verkleind	gemuteerd verkleind	geheel	gemuteerd	verkleind	gemuteerd verkleind
nominatief	ków	choe, chów	köjke	chuujke, chöjke	keun	es	köjkes	chöjkes
genitief	kóws	chóws	köjkes	chöjkes	keun	es	köjkes	chöjkes
locatief	kówwes	chówwes	kówweske	chówweske	keunese, kówwese	cheunese, chówwese	kówweskes	chówweskes
datief	kówwe	chówwe	köjke	chöjke	keuj	es	köjkes	chöjkes
accusatief	ków	chów	köjke	chöjke	keun	es	köjkes	chöjkes