individu

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  individu    (hulp, bestand)
• IPA: /ˌɪndiviˈdy/

Woordafbreking

• in·di·vi·du

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘enkeling’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1824

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	individu	individu's individuen
verkleinwoord	individuutje	individuutjes

Zelfstandig naamwoord

het individu o

1. een enkele persoon in het bijzonder

   • Deze wetgeving is eerder op het individu gericht dan op de massa. 

2. met negatieve bijbetekenis persoon

   • Er liepen een paar twijfelachtige individuen rond. 

Afgeleide begrippen

• individueel

Vertalingen

    1. een enkele persoon in het bijzonder   

Engels: individual (en)

    2. met negatieve bijbetekenis persoon   

Engels: individual (en)

Gangbaarheid

• Het woord individu staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "individu" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
98 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.