impliciet

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  impliciet    (hulp, bestand)
• IPA: /ɪmpliˈsit/

Woordafbreking

• im·pli·ciet

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘mede erin betrokken’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1832

	stellend	vergrotend	overtreffend
onverbogen	impliciet	implicieter	implicietst
verbogen	impliciete	implicietere	implicietste
partitief	impliciets	implicieters	-

Bijvoeglijk naamwoord

impliciet

1. niet uitdrukkelijk gezegd of erbij geschreven, maar wel in het gezegde of geschrevene opgesloten liggend

   • - In die tekst valt een impliciet verband te herkennen. 
   • - Volgens mij heeft heeft hij daarmee impliciet toegegeven dat hij zelf ook vindt dat hij een grove fout heeft gemaakt. 

Antoniemen

• expliciet

Gangbaarheid

• Het woord impliciet staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "impliciet" herkend door:

97 %	van de Nederlanders;
96 %	van de Vlamingen.