hukukçu

Turks

Woordafbreking

• hu·kuk·çu

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van hukuk met het achtervoegsel -çu.

	enkelvoud	meervoud
nominatief	hukukçu	hukukçular
genitief	hukukçunun	hukukçuların
datief	hukukçuya	hukukçulara
accusatief	hukukçuyu	hukukçuları
locatief	hukukçuda	hukukçularda
ablatief	hukukçudan	hukukçulardan

Zelfstandig naamwoord

hukukçu

1. (juridisch), (beroep) jurist / juriste