honderdvijftienjarig

  • hon·derd·vijf·tien·ja·rig
stellend
onverbogen honderdvijftienjarig
verbogen honderdvijftienjarige
partitief honderdvijftienjarigs

honderdvijftienjarig

  1. 115 jaren durend
    • Gedurende dit honderdvijftienjarig tijdperk heerste er vrede. 
  2. met de leeftijd van 115 jaar
    • Het honderdvijftienjarig vrouwtje is nu de oudste mens ter wereld.