heroveren

Nederlands

naamwoord van handeling
zelfstandig	bijvoeglijk
heroveren	heroverend
herovering	heroverd

Uitspraak

• Geluid:  heroveren    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• her·ove·ren

Woordherkomst en -opbouw

• afgeleid van veroveren met het voorvoegsel her-

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
heroveren	heroverde	heroverd
zwak -d	volledig

Werkwoord

heroveren

1. overgankelijk, (militair) een eerder verloren positie opnieuw veroveren

   • De stad werd heroverd en dit luidde het begin van het einde in. 
   • Poetin probeert met een koloniale oorlog Oekraïne te heroveren en de Oekraïense identiteit uit te roeien. Net als Stalin, de dictator die hij als een “efficiënte manager” ziet, acht hij het doden van burgers acceptabel. In tegenstelling tot Stalin erkent Poetin de Oekraïense identiteit niet eens.  

Afgeleide begrippen

• herovering

Vertalingen

    1. een eerder verloren positie opnieuw veroveren   

Afrikaans: herower (af) Duits: wiedererobern (de), zurückrobern (de) Engels: reconquer (en), recapture (en)

Frans: reconquérir (fr), reprendre (en) Spaans: reconquistar (es)

Gangbaarheid

• Het woord heroveren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "heroveren" herkend door:

95 %	van de Nederlanders;
97 %	van de Vlamingen.