grokken

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  grokken    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈɣrɔkə(n) / (2 lettergrepen)

Woordafbreking

• grok·ken

Woordherkomst en -opbouw

• [A] van Engels  grok ww .
  De Amerikaanse schrijver Robert A. Heinlein introduceerde het werkwoord grokken in Vreemdeling in een vreemd land waarmee hij Martiaans voor "drinken" bedoelde. Figuratief heeft het een bredere betekenis.
• [B] ww: afgeleid van  grok zn  met het achtervoegsel -en
• [B] zn:  grok zn  met de uitgang -en

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
grokken	grokte	gegrokt
zwak -t	volledig

Werkwoord

[A] grokken

1. "volledig begrijpen" of, meer formeel, "intuïtief begrijpen"

   ▸ Als je iets grokt dan kun je het intuïtief, moeiteloos en onbeperkt bevatten. Als je iets grokt, dan gaat het een deel van je uitmaken en jij wordt zelf deel van dat iets, zonder moeizame Aardse pogingen tot kennisvergaring.

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
grokken	grokte	gegrokt
zwak -t	volledig

Werkwoord

[B] grokken

1. (drinken) grog drinken

   ▸ Zij roken en grokken en kletsen er maar lustig op los en nog nooit heeft een sneeuw- of modderspatje de virginale reinheid van hun prachtpakken geschonden.

Zelfstandig naamwoord

de [B] grokken mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord grok

   ▸ ⧖ Maar zoo konden ook de heetste grokken geen zweem van feestelijkheid meer aan hun samenzijn verleenen.

Gangbaarheid

• Het woord 'grokken' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.