getuigenheuvel
- ge·tui·gen·heu·vel
- samenstelling van getuige en heuvel zn met het invoegsel -n-
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | getuigenheuvel | getuigenheuvels |
verkleinwoord | - | - |
de getuigenheuvel m
- (België) een heuvel met een bepaalde geologische oorsprong. De vorm van de heuvel is daarbij een aanduiding ('getuige') voor hoe het landschap er lang geleden uitzag
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- Het woord getuigenheuvel staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.