gestalte

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  gestalte    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• ge·stal·te

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Duits, in de betekenis van ‘gedaante’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1542

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	gestalte	gestalten gestaltes
verkleinwoord	gestaltetje	gestaltetjes

Zelfstandig naamwoord

de gestalte v

1. de vorm van een rechtopstaande mens

   • Er verscheen een rijzige gestalte op de heuvel. 

Synoniemen

• figuur

Hyponiemen

• maangestalte, schaduwgestalte, schijngestalte, spookgestalte, wangestalte, vrouwengestalte

Afgeleide begrippen

• wanstaltig

Vertalingen

    1. de vorm van een rechtopstaande mens   

Engels: figure (en), stature (en)

Spaans: estatura (es) v, talla (es) v

Gangbaarheid

• Het woord gestalte staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "gestalte" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.