• ge·spreks·voe·ring
enkelvoud meervoud
naamwoord gespreksvoering gespreksvoeringen
verkleinwoord

de gespreksvoeringv

  1. techniek van praten met een ander om tot een gewenst resultaat te komen
     Misschien moest ze hem betalen voor deze snelcursus tactische gespreksvoering.[1]
     Uit onderzoek is eens gebleken dat artsen gemiddeld 12 tot 18 seconden luisteren naar het verhaal van de patiënt voordat ze die onderbreken om een diagnose te stellen. Veldman: „Lang niet alle artsen beheersen de techniek om vragen te stellen. De oudere generatie is opgeleid voor medische zaken, niet voor gespreksvoering. Patiënten vinden zo'n gesprek spannend en vergeten vragen te stellen. Ze denken: de arts zal het wel beter weten.”[2]
  1. “Ons soort mensen” (2016), Ambo/Anthos uitgevers  , ISBN 9789026334672
  2.   Weblink bron
    Tonny van der Mee
    “'Arts is geen almachtige God die alleen beslist'” (26-08-2017), Tubantia