futiliteit

Nederlands

Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘nietigheid, kleinigheid’ voor het eerst aangetroffen in 1824 ^[1]
afgeleid van futiel met het achtervoegsel -iteit
afgeleid van het Franse futilité (met het achtervoegsel -iteit) ^[2]

de futiliteit v

kleinigheid, iets onbelangrijks
- Zij kon eindeloos blijven zeuren over futiliteiten.

1.

Het woord futiliteit staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

92 %	van de Nederlanders;
95 %	van de Vlamingen.^[3]

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	futiliteit	futiliteiten
verkleinwoord	futiliteitje	futiliteitjes