• ety·mo·lo·gi
Naar frequentie zeldzaam
  enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   etymologi     etymologien     etymologier     etymologiene  
genitief   etymologis     etymologiens     etymologiers     etymologienes  

etymologi, m

  1. (taalkunde) etymologie, de leer van de basisbetekenis, oorsprong, ontwikkeling en verwantschap van de woorden
    «Etymologi er ordhistorie, altså studiet av hvordan ord har kommet inn i språket eller utviklet seg fra tidligere språkstadier.»
    Etymologie is woordgeschiedenis, die de studie ervan hoe de woorden zijn gekomen in de taal of zijn voortgekomen uit eerdere stadia van de taal.
  2. (wetenschap) etymologie


  • ety·mo·lo·gi
  enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   etymologi     etymologien     etymologiar     etymologiane  

etymologi, m

  1. (taalkunde) etymologie, de leer van de basisbetekenis, oorsprong, ontwikkeling en verwantschap van de woorden
  2. (wetenschap) etymologie