escoltar
- IPA: /əskuɬˈta/
- es·col·tar
- Afkomstig van het Latijnse auscultāre.
stamtijd | ||
---|---|---|
tegenw. tijd |
verleden tijd |
voltooid deelwoord |
escolto | escoltava | escoltat |
1e vervoeging | volledig |
escoltar
- es·col·tar
stamtijd | ||
---|---|---|
infinitief | verleden tijd |
voltooid deelwoord |
escoltar |
escoltaba |
escoltado |
volledig |
escoltar
- overgankelijk escorteren, begeleiden
- begeleiden (gewapend), beschermen
- [1] acompañar
- [2] resguardar, proteger
- escoltar in: Diccionario de la lengua española, 23e druk, op website: Real academia española