eenhonderdeenenzeventig

       
0 1 7 1
eenhonderdeenenzeventig,
op een abacus
  • een·hon·derd·een·en·ze·ven·tig

eenhonderdeenenzeventig

  1. "171", langere vorm van honderdeenenzeventig, honderd plus eenenzeventig (soms gebruikt om verwarring met een ander honderdtal te voorkomen of in plechtige formuleringen)
    1. om een hoeveelheid aan te geven
      • De inzameling heeft eenhonderdeenenzeventig euro en vijftig cent opgebracht. 
    2. om een plaats in een volgorde aan te geven
      • De hoofdprijs van de verloting valt op lot eenhonderdeenenzeventig. 

rangtelwoord

hooftelwoord samengesteld met "eenhonderdeenenzeventig" ht als linkerdeel