dwepen
- dwe·pen
stamtijd | ||
---|---|---|
onbepaalde wijs |
verleden tijd |
voltooid deelwoord |
dwepen |
dweepte |
gedweept |
zwak -t | volledig |
dwepen
- inergatief ~ met ergens te gek op zijn, een te grote aantrekking tot iets voelen en dat te duidelijk laten merken
- Het tienermeisje dweepte met die jongensband.
- Het oranjelegioen dweept met het Nederlandse elftal.
- Het woord dwepen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "dwepen" herkend door:
82 % | van de Nederlanders; |
88 % | van de Vlamingen.[3] |
- ↑ "dwepen" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ dwepen op website: Etymologiebank.nl
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be