duikelen

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  duikelen    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• dui·ke·len

Woordherkomst en -opbouw

• frequentatief gevormd uit duiken met het achtervoegsel -el

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
duikelen	duikelde	geduikeld
zwak -d	volledig

Werkwoord

duikelen

1. ergatief over de kop rollen

   • De snowboarder viel en duikelde naar beneden. 

Verwante begrippen

• buitelen, voltigeren, kopje duikelen

Hyponiemen

• afduikelen, kopjeduikelen, koppeltjeduikelen, omduikelen, opduikelen

Afgeleide begrippen

• duikelaar

Verwante begrippen

• duiken

Vertalingen

    1.   

Spaans: voltear (es)

Gangbaarheid

• Het woord duikelen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "duikelen" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
87 %	van de Vlamingen.