doopakte
  • doop·ak·te
enkelvoud meervoud
naamwoord doopakte doopaktes
doopakten
verkleinwoord

de doopaktev / m [1]

  1. (familie) (religie) officieel schriftelijk bewijs dat iemand gedoopt is
     En hier is de doopakte van Andrea Cavalcanti, afgegeven door de pastoor van Seravezza.[2]
     Op zijn identiteitspapieren stond 16 juli 1890 als geboortedatum. Maar die datum was gebaseerd op een doopakte. Bolivia geeft pas sinds 1940 officiële geboortecertificaten uit. Het is nooit gelukt om zijn hoge leeftijd officieel te bevestigen of te weerleggen.[3]



  1. Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
  2. De graaf van Monte-Cristo”   (2007), L.J. Veen  , ISBN 9789020413021
  3.   Weblink bron “Misschien wel oudste mens ter wereld (123) overleden” (11-06-2014), Tubantia