Nederlands

Uitspraak
Woordafbreking
  • dis·si·mi·la·tie
Woordherkomst en -opbouw
enkelvoud meervoud
naamwoord dissimilatie dissimilaties
verkleinwoord - -

Zelfstandig naamwoord

dissimilatie v [3]

  1. (biologie) stofwisselingsreactie waarbij organisch weefsel wordt afgebroken en energie vrijkomt
  2. (taalkunde) verschijnsel dat van twee gelijke, kort op elkaar volgende medeklinkers er één gewijzigd wordt
Antoniemen

Gangbaarheid

89 % van de Nederlanders;
76 % van de Vlamingen.[4]

Meer informatie

Verwijzingen