disruptief

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  disruptief    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• dis·rup·tief

Woordherkomst en -opbouw

• afgeleid van disruptie met het achtervoegsel -ief
• afgeleid van het Franse disruptif of daarvoor van het Latijnse 'disruptio' (het splijten) (of 'rumpere' (verl. deelw. ruptum) [breken] met het voorvoegsel dis-)

	stellend	vergrotend	overtreffend
onverbogen	disruptief	disruptiever	disruptiefst
verbogen	disruptieve	disruptievere	disruptiefste
partitief	disruptiefs	disruptievers	-

Bijvoeglijk naamwoord

disruptief

1. ontwrichtend, verwoestend

Vertalingen

    1.   

Engels: disruptive (en) Frans: disruptif (fr)

Spaans: disruptivo (es)

Gangbaarheid

• Het woord disruptief staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.