disruptie
- dis·rup·tie
- afgeleid van het Franse disruption of daarvoor van het Latijnse 'disruptio'
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | disruptie | disrupties |
verkleinwoord | - | - |
de disruptie v
1.
- Het woord disruptie staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.