dienstweigering

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  dienstweigering    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• dienst·wei·ge·ring

Woordherkomst en -opbouw

• naamwoord van handeling van dienstweigeren met het achtervoegsel -ing

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	dienstweigering	dienstweigeringen
verkleinwoord

Zelfstandig naamwoord

de dienstweigering v

1. (militair) het geheel of gedeeltelijk (alleen bezwaar tegen wapens) weigeren om aan de militaire dienstplicht te voldoen

   ▸ In 1881 begint hij aan De biecht, een afrekening met zijn leven van voor zijn bekering, en in 1884 verschijnt Wat is mijn geloof?. Beide geschriften komen niet door de nog bestaande «geestelijke censuur», maar circuleren desondanks in de hoogste kringen. Hij schrijft talloze verhandelingen zoals Het rijk Gods is in u, een pleidooi voor geweldloosheid en dienstweigering.

2. het weigeren van het verrichten van bepaalde arbeid

   ▸ Mircea Lucescu, de Roemeense coach van Sjachtar, vermoedt dat spelersmakelaar Kia Joorabchian achter de dienstweigering van zijn spelers zit

Verwante begrippen

• [1] burgerdienst

Vertalingen

    1. het geheel of gedeeltelijk (alleen bezwaar tegen wapens) weigeren om aan de militaire dienstplicht te voldoen   

Engels: insubordination (en),

Gangbaarheid

• Het woord dienstweigering staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.