• di·a·mag·ne·tisch
stellend
onverbogen diamagnetisch
verbogen diamagnetische

diamagnetisch

  1. (natuurkunde) de eigenschap bezittend door een magnetisch veld afgestoten te worden doordat alle inwendige spins gepaard zijn
    • Goud is een diamagnetisch metaal omdat de bijdrage van de vele gepaarde spins enige andere bijdrage overstemt.