descendent
- Geluid: descendent (hulp, bestand)
- des·cen·dent
- Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘nakomeling’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1580 [1] [2][3]
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | descendent | descendenten |
verkleinwoord | - | - |
- afstammeling, nakomeling, telg
- (astrologie) teken van de dierenriem dat achter de horizon verdwijnt op het tijdstip van geboorte
1. zie: nakomeling
- Het woord descendent staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- ↑ "descendent" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ descendent op website: Etymologiebank.nl
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).