contra-indicatie
- con·tra-in·di·ca·tie
- afgeleid van indicatie met het voorvoegsel contra- met koppelteken volgens regel 7.B[1]
- Naamwoord van handeling van contra-indiceren met het achtervoegsel -atie
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | contra-indicatie | contra-indicaties |
| verkleinwoord |
- (medisch) een reden om een behandeling of onderzoek niet uit te voeren
- omstandigheid die pleit tegen het nemen van een bepaalde maatregel
1. een reden om een behandeling of onderzoek niet uit te voeren
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- ↑ [1] Taalunieversum » leidraad » klinkerbotsing » bijzonder geval
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- Het woord contra-indicatie staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.