conciliarisme
Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
- con·ci·li·a·ris·me
Woordherkomst en -opbouw
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | conciliarisme | - |
verkleinwoord | - | - |
Zelfstandig naamwoord
het conciliarisme o
- (geschiedenis) (religie) beweging binnen de westerse (rooms-katholieke) kerk aan het einde van de 14e eeuw en het begin van de 15e eeuw n.Chr. met de opvatting, dat een algemeen concilie boven de paus staat [1]
- Volgens de aanhangers van het conciliarisme moet het hoogste gezag bij de gezamenlijke bisschoppen liggen wanneer zij verenigd in een concilie bijeenkwamen.[2]
Antoniemen
Vertalingen
1.
Gangbaarheid
- Het woord 'conciliarisme' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.
Meer informatie
- Zie Wikipedia voor meer informatie.