clatraat
- cla·traat
- Ontleend aan het Latijnse clatratum ("getralied"; ook gespeld als clathratum), een afleiding van clatra of clatri ("traliewerk"), dat op zijn beurt een leenwoord is, afkomstig van het Dorische (Oudgriekse) κλάθρα met het achtervoegsel -aat
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | clatraat | clatraten |
verkleinwoord | - | - |
het clatraat o
- (scheikunde) vaste insluitverbinding van water en een ander molecuul
- Het clatraat van methaan komt in grote hoeveelheden op de bodem van de oceaan voor en speelt een grote rol bij de olieramp in de Golf van Mexico van 2010 en waarschijnlijk ook bij de mysterieuze verdwijningen in de Bermudadriehoek.
- clathraat (officiële spelling tot 1946 in België en 1947 in Nederland)
1. vaste insluitverbinding van water en een ander molecuul
- Het woord 'clatraat' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.