clamber
- van het Middelengelse werkwoord clambren; frequentatief gevormd uit climb "klimmen" met het achtervoegsel -er
vervoeging | |
---|---|
onbepaalde wijs | to clamber |
he/she/it | clambers |
verleden tijd | clambered |
voltooid deelwoord |
clambered |
onvoltooid deelwoord |
clambering |
gebiedende wijs | clamber |
clamber
enkelvoud | meervoud |
---|---|
clamber | clambers |
clamber