causatief
- cau·sa·tief
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | causatief | causatieven |
verkleinwoord | causatiefje | causatiefjes |
het causatief o
- (taalkunde) een werkwoord dat aangeeft dat men iets doet of laat gebeuren
- Zetten is het causatief van zitten en vellen dat van vallen.
stellend | vergrotend | overtreffend | |
---|---|---|---|
onverbogen | causatief | causatiever | causatiefst |
verbogen | causatieve | causatievere | causatiefste |
partitief | causatiefs | causatievers | - |
causatief
- op een oorzaak betrekking hebbend
- Is er echt een causatief verband tussen deze verschijnselen?
- Het woord causatief staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "causatief" herkend door:
56 % | van de Nederlanders; |
75 % | van de Vlamingen.[1] |
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be