carambole

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  carambole    (hulp, bestand)
• IPA: /karɑm'bol/

Woordafbreking

• ca·ram·bo·le

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘raken met speelbal van de twee andere biljartballen’ voor het eerst aangetroffen in 1837
• Afkomstig uit het Frans.

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	carambole	caramboles
verkleinwoord	-	-

Zelfstandig naamwoord

de carambole m

1. (spel), een beoogde botsing van twee biljartballen

   • In het driebanden moet de speler met de speelbal via drie banden een carambole zien te scoren. 

Afgeleide begrippen

• carambolebiljart

Verwante begrippen

• sport

Vertalingen

    1. een beoogde botsing van twee biljartballen   

Frans: carambole (fr) v

Spaans: billar francés (es) m, carambola (es) v

Gangbaarheid

• Het woord carambole staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "carambole" herkend door:

81 %	van de Nederlanders;
77 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Frans

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: \ka.ʁɑ̃.bɔl\

enkelvoud		meervoud
zonder lidwoord	met lidwoord	zonder lidwoord	met lidwoord
carambole	la carambole	caramboles	les caramboles

Zelfstandig naamwoord

carambole v

1. (plantkunde), (fruit) stervrucht
2. (spel) rode bal bij het biljarten

Werkwoord

vervoeging van
caramboler

carambole

1. eerste en derde persoon enkelvoud onvoltooid tegenwoordige tijd (indicatif présent) van caramboler
2. eerste en derde persoon enkelvoud tegenwoordige aanvoegende wijs (subjonctif présent) van caramboler
3. tweede persoon enkelvoud gebiedende wijs (impératif présent) van caramboler