bonzen

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  bonzen    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈbɔnzə(n) / (2 lettergrepen)

naamwoord van handeling
zelfstandig	bijvoeglijk
bonzen	bonsend
gebons

Woordafbreking

• bon·zen

Woordherkomst en -opbouw

• ww: afgeleid van  bons zn  met het achtervoegsel -en, in de betekenis van ‘hevig kloppen’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1589
• zn [1]: bons met de uitgang -en, waarbij de sisklank weer stemhebbend wordt en de s in een z verandert
• zn [2]: bonze met de uitgang -en

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
bonzen	bonsde	gebonsd
zwak -d	volledig

Werkwoord

bonzen

1. inergatief bij herhaling slaande, een luid, laag geluid maken

   • Zij bonsden hard op de deur en riepen: "open de deur!". 

2. heftig kloppen (van het hart)

   • Zijn hart bonsde heftig toen hij zijn geliefde in het oog kreeg. 

   ▸ De gedachte aan een terugkeer naar de onheilsplek deed haar hart als een bezetene bonzen.

Vertalingen

    1. bij herhaling slaande, een luid, laag geluid maken   

Engels: pound (en) Noors: banke (no)

Nynorsk: banke (nn)

Zelfstandig naamwoord

de bonzen mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord bons
2. meervoud van het zelfstandig naamwoord bonze

Gangbaarheid

• Het woord bonzen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "bonzen" herkend door:

96 %	van de Nederlanders;
97 %	van de Vlamingen.