blague

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  blague    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈblaɡ^ə / (1 of 2 lettergrepen)

Woordafbreking

• bla·gue

Woordherkomst en -opbouw

• van Frans blague; dit is zo een terugontlening van  balg zn  met een veranderde betekenis

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	blague	-
verkleinwoord	-	-

Zelfstandig naamwoord

de blague v / m

1. verzonnen verhaal dat zo wordt verteld dat er naderhand kan worden gelachen om mensen die het toch geloven

   • Van een ‘hoax’ wil Van Tienen niet spreken. Dat "riekt naar oplichting": "maar ik kan mij de teleurstelling van Vic van de Reijt voorstellen dat hij (en nog een paar anderen) in deze blague met literaire connotatie in eerste instantie getrapt is." 

Synoniemen

• grap, mop

Gangbaarheid

• Het woord blague staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "blague" herkend door:

25 %	van de Nederlanders;
56 %	van de Vlamingen.

Frans

Uitspraak

• Geluid:  blague    (hulp, bestand)
• IPA: /blaɡ/

Woordherkomst en -opbouw

• [1] van Nederlands  balg zn 
• [3] uit de betekenis "buidel voor tabak", met de bijgedachte aan iets wat vol kan lijken als het feitelijk alleen lucht bevat

enkelvoud		meervoud
zonder lidwoord	met lidwoord	zonder lidwoord	met lidwoord
blague	la blague	blagues	les blagues

Zelfstandig naamwoord

blague v

1. buidel waarin een pijproker zijn tabak meeneemt
2. (figuurlijk) keelzak van een pelikaan
3. (figuurlijk) verzonnen verhaal dat zo wordt verteld dat er naderhand kan worden gelachen om mensen die het toch geloven, grap, mop

Overerving en ontlening

• [3] Nederlands: blague