bjelke
- bjel·ke
- Afkomstig van het Oudnoorse werkwoord bjalki
Naar frequentie | 80547 |
---|
enkelvoud | meervoud | |||
---|---|---|---|---|
onbepaald | bepaald | onbepaald | bepaald | |
nominatief | bjelke | bjelken | bjelker | bjelkene |
genitief | bjelkes | bjelkens | bjelkers | bjelkenes |
bjelke, m
- [1]: betongbjelke
- [1]: gulvbjelke
- [1]: metallbjelke
- [1]: stålbjelke
- [1]: takbjelke
- [2]: se splinten i sin brors øye, men ikke bjelken i sitt eget (etter Matt 7,3)
De splinter in andermans oog wel zien, maar niet de balk in het eigen (naar Matt 7,3).
- bjel·ke
- Afkomstig van het Oudnoorse werkwoord bjalki
enkelvoud | meervoud | |||
---|---|---|---|---|
onbepaald | bepaald | onbepaald | bepaald | |
nominatief | bjelke | bjelken | bjelkar | bjelkane |
bjelke, m
- [1]: golvbjelke
- [1]: metallbjelke
- [1]: stålbjelke
- [1]: takbjelke
- [2]: sjå flisa i auget til bror sin, men ikkje bjelken i sitt eige (frå Bergpreika)
De splinter in andermans oog wel zien, maar niet de balk in het eigen (uit de Bergrede).